Kakkedingen, wachten, boottocht naar Deramakot

Ondanks de muis en jungle gekko best goed geslapen.

Vanmorgen hadden we voor het ontbijt een vroege tocht over de rivier. Ze slaan op een grote gong zodat niemand zich verslaapt en iedereen op tijd is.
Wij richting de rivier, zwemvest gepakt en maar een beetje rondgekeken want er was verder nog niemand (dachten wij). Wel dus....iedereen zat op ons te wachten in de boot. Wij nog een geintje gemaakt, maar die werd niet echt gewaardeerd (gezien de geïrriteerde blikken heeft een groot aantal mensen een ochtendhumeur). Sorry!!
Voordat we goed en wel zaten schoot de boot weg over het water om de jungle te zien ontwaken.

We hebben heerlijk genoten van de vroege boottocht en de zonsopgang boven de rivier. Veel apen langs de waterkant gezien en Hornbills. Echt een heerlijke manier om goed wakker te worden. Terug bij het resort nog even een ontbijt voordat wij weer met onze gids en Mega bagage op pad gaan richting de Gomantong grot.

De Gomantong grot staat bekend om zijn zwaluwnestjes, een delicatesse in China en Japan. De grot wordt dus ook bewaakt door een vijftal bewakers.
Aangekomen bij de grot krijgen we allemaal gelijk de kriebels, de zwaluwen zijn niet de enige bewoners van deze grot. Samen met de vleermuizen stikt het hier van de kakkerlakken. Echt niet een klein beetje,

nee echt overal waar je kijkt zie je kakkedingen. Op het pad waar je loopt, op de reling (die je spontaan niet meer vast wil houden), op de muur, maar vooral in het midden van de grot is het bizar. Een grote berg van kakkerlakken, jakkie, ik heb er nog nooit zoveel bij elkaar gezien.

We laten ons niet kennen, gruwelend en met af en toe een gilletje (Luus) lopen we het rondje door de grot waar ook de stank door alle uitwerpselen niet om te harden is. Ik krijg medelijden met de bewakers die gewoon in het midden van die bewegende berg een hutje hebben staan waar ze 's nachts mogen slapen!!

We zijn allemaal blij als we weer buiten in de zon staan, controleren elkaar op beestjes en halen eens diep adem. De volgende toeristen die we tegen komen wensen we Good Luck en een Have Fun die ze lachend in ontvangst nemen.
Onze gids vindt onze reacties helemaal geweldig en heeft het prima naar zijn zin.

Hierna worden we naar een soort overdekt wegrestaurant/marktje gebracht. Hier zijn verschillende eettentjes en moeten we wachten tot de gids van Michael ons op komt halen om ons mee te nemen naar Deramakot. Ondertussen nemen we maar wat te eten, je weet tenslotte nooit wanneer je weer wat krijgt.
Het wachten duurt alleen wel erg lang en we beginnen ons af te vragen of we wel op de juiste plek zitten. Alle papieren, mails en andere dingen na gekeken, maar daar werden we niet echt wijzer van. Met behulp van de kok nog aan het bellen geweest, maar ook daar schoten we niet echt wat mee op. Dus er zat niets anders op dan nog langer te wachten.

De eigenaar van het eettentje vroeg alleen wel of we op de roze stoeltjes verderop wilde gaan zitten, er zouden straks allemaal mensen komen eten en dan hielden wij zijn stoelen niet bezet. Dus wij met bagage een paar stoelen opgeschoven.

Uiteindelijk na heeeeel lang wachten kwam er een jongen aangelopen die ons kwam ophalen. Alleen toen hij zag hoeveel bagage wij bij ons hadden moest hij even een vriend bellen die ook met zijn auto moest komen.

Oh wat hebben we een lol gehad met z'n allen. Aad, Redmer en Luus gingen in de ene auto (formaat koekblik) en ik ging met de bagage in het andere koekblik. Aan sleutels doen ze niet, je verbind gewoon wat draadjes met elkaar en de auto start.
We hebben helemaal in een deuk gelegen en de jongens die ons vervoerde ook, al was het maar omdat je een lange blonde vrouw opgevouwen achterin je auto moet vervoeren (die zelf het hardste lachte).

Aangekomen bij de rivier bleek dat de boot nog niet klaar was, er moest nog een motor en brandstof geregeld worden. Dus wij de koffers vast bij de boot neergezet, onder een afdak want er kwamen allemaal donkere wolken aan. En ja hoor na enige tijd komt er een man aanlopen met een buitenboordmotor die aan de boot wordt bevestigd. We vroegen nog of er plankjes moesten komen om op te zitten maar dat was niet het geval, we hadden zwemvesten om op te zitten. Uh....oke...ondertussen was het echt enorm hard gaan regenen en liep de boot langzaam vol met water, het werd steeds leuker. Wij kregen van onze gids enorme plastic zakken met de vraag of we daar onze bagage in wilde doen tegen de regen. Dus de tassen van Aad en Luus en onze handbagage ingepakt en hup de boot in. Het gammele ding ging steeds dieper liggen, liep nog steeds vol met water en door de bagage bleef er weinig ruimte over voor ons. Maar oke, wij een voor een de boot in en overdwars in de boot op je zwemvest zitten. Er lagen plankjes op de bodem, dus we zaten niet in het water. We hadden ondertussen ook onze regenjas aangedaan, want behalve een dak (gelukkig) was de boot gewoon open.

Het eerste gedeelte van de reis regende het nog steeds en iedere keer als je ging verzitten schommelde de boot en kreeg iemand (meestal Redmer) een plens water in zijn nek. Jeetje ik ben slecht in stil zitten hahaha. Ondertussen werd er door de schipper ook het nodige water uit de boot gehoosd, het gat voor in de boot zal hier wel mee te maken hebben gehad. Maar we

hadden nog steeds de grootste lol.

Op een gegeven moment hield het op met regenen en konden we een beetje opdrogen. het lachen werd langzaam aan toch wel minder, het begon namelijk ook steeds donkerder te worden. En omdat de rivier zo laag stond staken er allerlei boomstammen en andere dingen uit het water. Bij daglicht is dat geen probleem, maar in het donker is dat toch wel een dingetje. Dus met de inval van de nacht verging bij ons ook het lachen.
Ik zal het verder kort houden, in totaal hebben we vijf uur met onze gat op een zwemvest in een gammel bootje gezeten (in het donker voer de schipper heel langzaam) en waren we heel blij dat we uiteindelijk Michael met een flinke lamp op de oever zagen. Ook deze was ondertussen erg ongerust en enorm opgelucht dat we er waren.

Waar we waren was een tussenstop, we moesten nog verder met de auto. Maar we kregen eerst allemaal een koud biertje, vertelde onze avonturen en zouden eerst nog te eten krijgen voordat we verder gingen.
Michael zei dat alles tegen had gezeten, de man die ons oorspronkelijk met de boot zou brengen had er op het allerlaatste moment vanaf gezien en toen moest er ineens wat geregeld worden, vandaar.

Michael klaagde nog wel over "the overload of luggage" die we bij ons hadden. Ja ja... dat weten we nu wel hahaha
Na een simpele maar lekkere maaltijd gingen we op weg naar Deramakot.

Zittend in een 4 wheel drive was dat erg comfortabel en als dikke bonus op ons hachelijke avontuur kregen we in het oerwoud gelijk een Clouded Leopard te zien. Midden op de weg, voor de auto bleef hij van schrik even staan voordat hij de bosjes in schoot. WAUW wat gaaf, dit is een van de redenen waarvoor we zijn gekomen. (helaas geen foto)

Na iets meer dan een uur rijden en nog wat wildlife gezien te hebben zijn we dan eindelijk op plaats van bestemming. Nog even de komende dag bespreken met Michael onder het genot van een biertje en dan heerlijk douchen en slapen in een kamer met airco.

Life is beautiful.